در سال 1870 یک شیمیدان بلژیکی با نام دسمت(Desmedt) اولین سنگفرش آسفالت واقعی را، که مخلوطی از ماسه بود، در برابر تالار شهر در نیویورک ایجاد نمود. طراحی دسمدت در بزرگراهی در فرانسه در سال 1852 مورد الگوبرداری قرار گرفت. سپس دسمدت خیابان پنسیلوانیا در واشینگتن را آسفالت کرد که سطح این پروژه 45149 متر مربع بود.
یکی از نمایندگان محلی کنگره به دسمدت گفت: ”این کار هرگز عمومیت نخواهد یافت.“ با این حال، بر اساس تقاضای رو به‌رشد بازار، تا سال 2007 بازار آسفالت- قیر معدنی به بیش از 107 میلیون تن رسید. در این میان آسفالت معلق بیشترین رشد را دارد. همچنین به عنوان نشانه‌ای از رشد این محصولات در آینده، چندی است كه کار بر روی آسفالتی که در موقع خرابی خودش را تعمیر کند، آغاز شده است. به کارگیری فناوری نانو در ساخت زیربناهای مربوط به حمل...

پژوهشگران دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به ساخت نوعی پرکننده جدید برای ترمیم آسفالت شدند که عمر و ماندگاری آسفالت را بین 2 تا 4 سال افزایش می‌دهد.

دکتر فریدون مقدس‌نژاد، مشاور طرح و عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر یکی از مشکلات آسفالت‌ها را ایجاد تدریجی ترک، نفوذ آب و تخریب آنها دانست و گفت: روش متداول برای ترمیم، استفاده از مواد درزگیر است ولی خود درزگیرها در صورت نامطلوب بودن در مدت کوتاهی از ترک خارج می‌شوند.

وی افزود: در این طرح تلاش بر آن بود که چسبندگی بین درزگیر و آسفالت افزایش یابد که به همین ترتیب عمر و کارایی درزگیر هم به میزان قابل ملاحظه‌ای افزایش یافت و بر اساس نتایج آزمایشگاهی افزایش عمر را بین 2 تا 4 سال نشان داده است.

شعله کاظمی‌فرد، پژوهشگر و مخترع این طرح و دانشجوی دکتری شیمی کاربردی دانشگاه صنعتی امیرکبیر نیز، سابقه استفاده از درزگیرها را در دنیا حدود چهل سال ذکر کرد و گفت: ترکیب‌های موجود در بازار بیشتر دو جزئی بوده و عمر کوتاه و کارآیی کمتری دارند، در حالی که ترکیب ساخته شده در این طرح 5 جزئی است.

وی افزود: در این طرح نمونه آسفالت در آزمایشگاه و با دستگاه ویژه‌ای مورد بررسی قرار گرفت و سپس در یکی ازمحورهای شمالی کشور هم طی یک سال استفاده، مقاومت خود را به خوبی نشان داده است.

این طرح در سازمان پژوهش‌های علمی وصنعتی ایران تایید شده و پژوهشگران در حال پیگیری کارهای مرتبط با ثبت بین‌المللی آن هستند.

بر اساس این گزارش، هزینه تولید این نوع درزگیر جدید در حدود نصف نمونه خارجی است و می‌توان از دستگاه‌های موجود درزگیری برای تزریق آن استفاده کرد.